uniewinniać

uniewinniać
uniewinniać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, uniewinniaćam, uniewinniaća, uniewinniaćają, uniewinniaćany {{/stl_8}}– uniewinnić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, uniewinniaćnnię, uniewinniaćnni, uniewinniaćnnij, uniewinniaćnniony {{/stl_8}}{{stl_7}}'stwierdzać, że oskarżony, podejrzany jest niewinny, oczyszczać kogoś z zarzutów, uwalniać od winy, odpowiedzialności prawnej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ława przysięgłych uniewinniła lekarza oskarżonego o zamordowanie żony. Został uniewinniony z zarzutu brania łapówek. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • uniewinniać — ndk I, uniewinniaćam, uniewinniaćasz, uniewinniaćają, uniewinniaćaj, uniewinniaćał, uniewinniaćany uniewinnić dk VIa, uniewinniaćnnię, uniewinniaćnnisz, uniewinniaćnnij, uniewinniaćnnił, uniewinniaćnniony «uznawać oskarżonego za niewinnego,… …   Słownik języka polskiego

  • bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”